Szparagi pieczone w boczku i sos cytrynowy. Dla Niego!

 

nigdy ich nie opublikowałaś. A to jest coś absolutnie pysznego!
– ale to jest przepis, który wczyscy znają, banalny i prosty…
– pewnie tak, ale ja jadam je jeszcze z sosem cytrynowym!

Ten argument przekonał mnie ostatecznie. Proszę Państwa, oto ulubione szparagi mojego Męża. Może jeść je codziennie, ale na szczęście rzadko może jeść boczek. Dlatego delektuje się całym pękiem szparagów w boczku raz w tygodniu. Może to być dowolna pora dnia – śniadanie, obiad lub kolacja…

 

 

Sos jogurtowo cytrynowy
sok z połowy cytryny bio
100 g jogurtu greckiego
sól i pieprz do smaku

W naczyniu wymieszaj jogurt z sokiem z  cytryny. Dodaj sól i pieprz do smaku. Gotowe!

Szparagi pieczone w boczku
500 g zielonych szparagów eko
plaserki boczku eko – tyle ile jest szparagów
oliwa EV do wysmarowania formy

Piekarnik nagrzej do 200 st. C. Naczynie do zapiekania posmaruj oliwą. Szparagi umyj i osusz. Odłam zdrewniałe końcówki. Każy szparag owiń plasterkiem boczku i ukłóż w formie. Wstaw do piekarnika i piecz ok. 30 minut. Od razu podaj. Możesz jeść je same lub maczać główki szparagów w cytrynowym sosie…

Białe szparagi kiszone po pakosławsku. Tradycja kiszenia szparagów w Wielkopolsce

 

Pierwsze uprawy szparagów w Polsce mają początek w XIX wieku. Pojawiły się w rejonie Pakosławia, w południowej Wielkopolsce w okresie zaboru pruskiego za sprawą niemieckich osadników, którzy zakładając tutaj swoje gospodarstwa, sprowadzili szparagi.
Polscy rolnicy przejęli te uprawy, kontynuując ich produkcję. Ale chcieli je jadać także poza sezonem, więc zaczęli je kisić podobnie jak ogórki. Proces kiszenia białych szparagów z Pakosławia polega na tym, że zalewa się je w słoikach solanką razem z liśćmi dębu, chrzanu, czosnku i kopru. Po ukiszeniu szparagi zachwoują swój biały kolor, jędrność i kruchość. Dawniej kiszone szparagi przechowywano zanurzając beczki lub słoiki w studni. Obecnie kiszone szparagi przechowuje się w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu.

Kiszone szparagi z Pakosławia to produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych  Ministerstwa Rolnictwa  18 stycznia 2010  roku w kategorii Warzywa i owoce w woj. wielkopolskim.
Opis wygląda następująco:
Wygląd:
Szparag biały, pozbawiony zewnętrznej łuski, po ścięciu lśniący, z lekkimi przebarwieniami, po zakiszeniu pozostaje biały i chrupki.
Kształt:
Podłużny, ze zwięzłą główką, na przekroju okrągły.
Rozmiar:
Około 22 cm długości, grubość od 1 cm do 2 cm.
Barwa:
Biała, nie ulega zmianie po zakiszeniu.
Konsystencja:
Zwięzła, twarda w dotyku.
Smak:
Smak lekko kwaśny, z bukietem zapachowym użytych do kiszenia przypraw, głównie czosnku, kopru i liścia czarnej porzeczki.

 

 

Białe szparagi kiszone po pakosławsku

słoik 750 ml

500g białych szparagów
kawałek chrzanu
pół pęczka kopru
kilka liści dębu
kilka liści czarnej porzeczki
3-4 ząbki czosnku
kawałek ostrej papryki – opcjonalnie
650 ml wody
1 płaska łyżka niejodowanej soli

Wodę gotujemy z solą i studzimy.  Szparagi odłamujemy od końcówek, które moga być zdrewniałe , obieramy obieraczką do warzyw. Jeżlei sa długie, krimy każdy na pół. Do słoika wkładamy liscie debu, czarnej porzeczki, koper, czosnek i chrzan. Układamy szparagi i zalewamy solanką. Zakręcamy delikatnie i odstawiamy w ciepłe miejsce w kuchni. Po kilku dniach sa gotowe do jedzenia – po pięciu dniach do tygodnia. Po tym czasie wstawiamy słoik ze szparagami do lodówki.