Pizza alla marinara

 

Przepis na pizzę alla marinara należy do najprostszych, a obok pizzy margherita jest najbardziej znanym i typowym dla włoskiej tradycji. Pizzę tę przygotowuje się z sosem pomidorowym, czosnkiem,  oliwą z pierwszego tłoczenia i szczyptą oregano . Nie dodaje się do niej sera.
Jej nazwa wywodzi się stąd, że była to pizza rybaków , którzy wracając rano do domu, po nocy spędzonej na morzu, jedli gorący chleb doprawiony oliwą  z pierwszego tłoczenia, pomidorem, czosnkiem i oregano.
Bogatsza wersja pizzy alla marinara to dodatek sardeli, dzięki czemu jest jeszcze smaczniejsza i bardziej apetyczna przy zachowaniu swojej lekkości i tradycji. Aby była bardziej pachnąca i aromatyczna, można dodać liście bazylii i czarne oliwki.

 

 

na jedną pizzę
180 g ciasta na pizzę z tego przepisu
sos pomidorowy z tego przepisu
2 ząbki czosnku
5 – 8 filetów anchois odsączonych z oleju
1/2 łyżeczki suszonego oregano
Oliwa z pierwszego tłoczenia
czarne oliwki i liście bazylii – opcjonalnie

Nagrzej piekarnik do 250-260 st. C. Mąką posyp blat, wyłóż wyrośnięte ciasto na pizzę i rozciągnij na cienki krążek.
Przenieś na papier do pieczenia i pozostaw w ciepłym miejscu na około pół godziny.
Następnie posmaruj go sosem pomidorowym.
Na powierzchni pizzy rozłóż obrany i pokrojony w cienkie plasterki ząbek czosnku, filety anchois i ewentualnie oliwki i liście bazylii.
Posyp pokruszonym oregano i polej oliwą z pierwszego tłoczenia. Wstaw do nagrzanego piekarnika na 10-12 minut. Wyjmij pizzę z piekarnika i przełóż na duży talerz.
W razie potrzeby połóż jeszcze filety anchois, pokrój na porcje  i podawaj.

Zupa z ciecierzycą, cytryną i orzo. Sezonowo od A do M

 

Ta słoneczna zupa, to wegetariańska wersja greckiej zupy avgolemono, tradycyjnie przyrządzanej z kurczaka, orzo warzyw i cytryny. Zamiast śmietany, bulion warzywny zagęściłam żółtkami. Zupa nabrała wyjątkowo jedwabistego i pysznego smaku. Dodatek świeżego soku z cytryny i ziół sprawia, że jest lekka i orzeźwiająca. Dodatek ciecierzycy zamiast kurczaka czyni ją wegetariańskim posiłkiem.
Tę fantastyczną zupę ugotowałam w ramach naszego wspólnego spotkania z Konwaliami w kuchni. Tematem styczniowym były strączkowe.

 

 

2 łyżki oliwy EV
1 mała biała cebula
1 średnia marchewka
2 ząbki czosnku
700 ml bulionu z warzyw
1 puszka ciecierzycy bio
1 filiżanka orzo
1 żółtko jajka 0
1/3 szklanki świeżo wyciśniętego soku z cytryny plus plasterki cytryny do podania
1 garść świeżego szpinaku baby
1 łyżeczka liści tymianku
1 łyżeczka suszonego oregano
sól morska i świeżo mielony czarny pieprz

Marchew obierz i pokrój w półplasterki. Cebulę i czosnek w kostkę. Oliwę rozgrzej w sporym garnku na średnim ogniu. Dodaj cebulę i smaż przez 2 minuty, od czasu do czasu mieszając. Dodaj marchewki i czosnek i smaż jeszcze przez 5 minut, mieszając od czasu do czasu.
Dodaj bulion i ciecierzycę i wymieszaj. Kiedy zupa się zupa się zagotuje, zredukuj grzanie do wolnego. Dodaj orzo i wymieszaj. Gotuj zupę, aż orzo będzie al dente, od czasu do czasu mieszając, aby orzo nie przywarło do dna garnka.
W międzyczasie, gdy zupa się gotuje, wymieszaj w kubeczku żółtko i sok z cytryny. Wylej 1 filiżankę gorącego bulionu i ciągle mieszaj, aby wszystko połączyć.
Gdy orzo będzie al dente, zdejmij garnek z ognia i ciągle mieszając zupę jedną ręką, bardzo powoli wlewaj jajka do zupy, aż się połączą z resztą. Zupa będzie gładka i kremowa.
Postaw zupę na małym ogniu, dodaj szpinak, tymianek i oregano i mieszaj przez 1-2 minuty, aż szpinak zwiędnie. Następnie spróbuj i dopraw zupę solą i pieprzem. Podawaj ciepłą, udekorowaną plasterkami cytryny.