Dereniówka. Nalewka z derenia na dwa przepisy

 

O właściwościach zdrowotnych derenia pisałam w poprzednim wpisie – TUTAJ. Dzisiaj dwa przepisy na nalewkę, która z całą pewnością zostanie z Wami na dłużej. Nie wyobrażam sobie września bez słojów z dereniem w spirytusie. Stoją w słonecznych miejscach i cieszą oczy burgundowym kolorem.
Koniecznie nazrywajcie tych cudownych owoców i do dzieła!

Dereniówka

1, 5 kg dojrzałego derenia
spirytus 70 %
cukier
czas przygotowania  2 miesiące

Dojrzałe owoce derenia umyj na sicie i odsącz. Przygotuj wyparzony duży słój z pokrywką. Każdy owoc nakłuj wykałaczką i wypełnij słój do 3/4 wysokości. Zalej spirytusem tak, aby pokrył owoce, zamknij szczelnie i trzymaj miesiąc na słońcu lub w cieple. Potem spirytus zlej i zamknij w szczelnie. Zrób syrop – dwie szklanki wody na 1 kg cukru, ostudź i zalej dereń pozostały w słoju, zamknij i trzymaj miesiąc w cieple. Po miesiącu odcedź słodki płyn ze słoja i połącz z poprzednio odlanym spirytusem. Przelej do butelek i odstaw, aby płyny dobrze połączyły się w nalewkę.

 

Dereniówka na miodzie

1 kg dojrzałych owoców derenia
500 – 700 ml spirytusu 60-70%
100 g jasnego płynnego miodu
czas przygotowania  7 miesięcy

Owoce starannie umyj, osusz i nakłuj każdy wykałaczką. Zalej spirytusem, szczelnie zamknij i postaw w ciepłym, słonecznym miejscu na 6 miesięcy. Nalewkę zlać i przefiltruj, przelewając przez muślin, bibułę lub gazę. Następnie dodać do niej miód, wymieszaj i pozostaw w tym samym miejscu na miesiąc. Zlej do butelek i degustuj.

  • Wpis przeznaczony dla osób, które ukończyły 18 lat

Surica. Starosłowiański naturalnie fermentowany napój

 

Surica to tradycyjny słowiański napój fermentowany z ziół i owoców rosnących na łąkach, polach i w lasach.
Ma on wiele nazw – surja to znaczy słońce, słoneczny miód, eliksir pocałowany słońcem. Nasi przodkowie wierzyli w moc słońca i w to, że napełni ono swoją mocą miodowe napitki, syropy na miodzie i da im moc. W słowiańskiej mitologii Surica to bogini słońca, radości, światła i miłości.
Niektórzy twierdzą, że nazwa surja pochodzi od imienia boga Kwasury, którego bogini Łada nauczyła przyrządzać napój z ziół zalewanych wodą z miodem i wystawianych na słońce. Na wielu terenach do dzisiaj jest to bardzo popularny napój. Przyrządza się go ze względu na jego zdrowotne właściwości oraz zdolność do gaszenia pragnienia w upalne dni. Swoje prozdrowotne zalety surica zawdzięcza składnikom. Robi się ją bowiem z roślin: liści, ziół, kwiatów – właściwie wszystkich darów, jakie może zaoferować nam ogród, las i łąka. Taki napój to bomba witamin i składników odżywczych, za którą organizm będzie nam wdzięczny.


Jak zrobić suricę?

To bogactwo witamin, enzymów i naturalny probiotyk.
Nie ma jednej receptury. Owoce i zioła wybieramy intuicyjnie słuchając własnych potrzeb. Do słoja dodajemy to co nam w duszy gra i co spotkamy na spacerze na łące i w lesie, albo w ogrodzie. Unikajmy jedynie piołunu, który sprawi, że nasza surica będzie miała gorzki smak.

 

 

Moja surica z tego, co znalazłam w ogrodzie:
owoce borówki amerykańskiej
liście malin
liście porzeczki
liście poziomki
gałązki bazylii
szałwia
tymianek
mięta
kwiaty lawendy i hibiskusa

Jak przygotować suricę?
1 wyparzony słój – ok. 3 litrowy
100-150 g naturalnego miodu – u mnie wielokwiatowy
przegotowana i ostudzona woda
kwiaty, owoce i zioła

 

 

Wybrane zioła, kwiaty, liście i owoce wkładamy do dużego słoja do 1/3 wysokości. Wodę mieszamy z miodem i
zalewamy zawartość słoja. Wody wlewamy do około 4/5 wysokości słoja. Należy zostawić trochę wolnego miejsca, ponieważ wsad będzie się unosił i wypływał podczas fermentacji.
Mieszamy zawartość słoja i przykrywamy lnianą ściereczką – u mnie pokrywka szklana. Słój wystawiamy na słońce na trzy dni. Najlepiej na zewnątrz na taras, balkon lub parapet.
Raz dziennie mieszamy napój czystą wyparzoną łyżką i zatapiamy wypływające zioła i kwiaty.
Po trzech dobach napój nadaje się do picia. Można dodaż kostki lodu. Pijmy na zdrowie!