Ciasto imbirowe ze Skandynawii

 

Ciasto imbirowe to idealna propozycja na pyszny deser. Jest lekkie i puszyste, a przez dodatek imbiru, ciemnego cukru i melasy nie jest zbyt słodkie. Zdecydowanie wyczuwa się imbirowe nuty, a przy tym jest dosyć  rześkie. Klasycznie posypałam je cukrem pudrem.

 

Przepis z książki Scandilicious baking S.Johansen.

125 g masła
175 g ciemnego muscovado
150 ml melasy ( u mnie z karobu)
250 ml maślanki
2 jajka
175 g mąki jasnej orkiszowej (może być pszenna)
75 g mąki orkiszowej pełnoziarnistej (lub pełnoziarnistej pszennej)
2 łyżeczki sody
1 łyżeczka proszku do pieczenia
2 łyżeczki cynamonu
2 łyżeczki świeżo startego imbiru
1 łyżeczka mielonego kardamonu
1 łyżeczka startej gałki muszkatołowej
1/2 łyżeczki soli

Masło, cukier i melasę umieść w garnuszku, na średnim gazie. Gotuj, aż wszystkie składniki się rozpuszczą i zmienią w jednolitą masę. Ostudź.
Suche składniki – mąki, sodę, przyprawy i sól wymieszaj w oddzielnej misce.

Jajka ubij z maślanką, dodawaj masło z cukrem i melasą, cały czas ubijając. Wsyp suche składniki w trzech porcjach, czekając za każdym razem, aż poprzednia porcja wymiesza się z ciastem.
Gotowe ciasto przełóż do keksówki ( 29 x 9 cm ) wyłożonej papierem do pieczenia. Piecz w temperaturze 150 stopni z termoobiegiem przez około 40 minut – do suchego patyczka.

Po upieczeniu ciasto ostudź przez 15 minut w foremce, a następnie na kratce. Posyp cukrem pudrem.

Żeberka wołowe po koreańsku

 

Za czasów panowania koreańskiej dynastii Joseon (od XIV do XVII wieku.), tylko królewscy rzeźnicy mieli prawo do uboju bydła, które było ważne dla rozwoju rolnictwa. Nikt spoza pałacu nie miał prawa zabijać bydła, a potrawy z wołowiny były podawane wyłącznie na cesarskim stole. W połowie XVIII wieku to prawo zostało zniesione przez szlachtę i ludzie prostszego pochodzenia mogli już jeść potrawy z wołowiny, ale mięso wołowe zawsze było traktowane wyjątkowo i podawane z okazji specjalnych uroczystości.
W najbardziej klasycznej wersji ta potrawa jest prosta. Jednak tak jak w przypadku każdego klasycznego dania, również to ma wiele interpretacji i może zawierać różne dodatkowe składniki.
Zdaniem historyków kuchni koreańskiej, w pierwotnej wersji ta potrawa składała się tylko z wołowiny i marynaty, a warzywa i wszystkie inne dodatki to już modernizacja dawnej receptury.

 

 

2 kg wołowych żeberek
1 cm świeżego imbiru
2 małe cebule
1/2 szklanki pasty gochujang
4 ząbki czosnku
4 łyżeczki cukru trzcinowego
3 łyżki sosu sojowego
3 łyżeczki oleju sezamowego
1 łyżeczka mielonego czarnego pieprzu
2 łyżki papryki gochugaru

do podania: ryż, sos sojowy, sezam, dymka, kimchi, kiszone warzywa

Żeberka myję, dzielę na mniejsze części i zalewam zimną wodą. Odstawiam na kilka minut.
Cebulę, czosnek, imbir trę na tarce.  Dodaję resztę składników i dokładnie mieszam. Można wszystko zmiksować w blenderze.
Odsączam żeberka, osuszam je papierowym ręcznikiem, przekładam do miski i mieszam z marynatą. Odstawiam na całą noc ( minimum na 5 godzin) . Żeberka układam na blasze wyłożonej papierem do wypieków  i  ustawiam funkcję grilla ( można też je piec ) –  180 stopni C  na ok. 1,5 godziny, aż mięso będzie bardzo miękkie i będzie odchodziło od kości.  Jeżeli żeberka za bardzo się rumienią, przykrywam papierem do pieczenia. W trakcie pieczenia obracam mięso kilka razy , aby żeberka równomiernie się upiekły.

Podaję posypane sezamem i dymką z ryżem, sosem sojowym, kimchi i kiszonymi warzywami.

  • danie jest ostre w smaku. Można zmniejszyć ilość papryki i pasty w przepisie .