Dżem z derenia. Jakie właściwości mają owoce derenia?

 

Soczysta  czerwień lub bordo, w zależności od odmiany derenia, przypomni w zimowe i jesienne dni o słonecznym lecie i owocach pełnych witamin. Dereń to wciąż mało popularny owoc, przebogaty w witaminy i właściwości zdrowotne. Darzę go niezwykłym sentymentem, bo był w moim rodzinnym domu odkąd pamiętam.
Można go wykorzystać na wiele sposobów. Dzisiaj zapraszam po przepis na dżem.

ok. 1,5 kg owoców derenia (po przetarciu powinien zostać 1 kg przecieru)
300 g cukru
woda

Owoce umyj na sicie, odsącz i przełóż do rondla. Zalej niewielką ilością wody i gotuj aż się rozpadną. Przetrzyj przez sito, aby oddzielić pestki. Przecier ponownie doprowadź do wrzenia i gotuj na małym ogniu razem z cukrem.  Kiedy masa zgęstnieje,  przełóż gorący dżem  do słoików i  zakręć.  Dla pewności możesz pasteryzować na sucho w piekarniku w temperaturze 110 st. C .

Dereń jadalny (łac. Cornus mas L ) lub dereń właściwy.
Owoce derenia zawierają taniny, polifenole, kwasy organiczne, witaminy C, P i A, antocyjany, pierwiastki mineralne (żelazo, potas, wapń, fosfor, magnez, cynk, mangan), pektyny, garbniki.

Dereń jadalny jest rośliną o niewielkich wymaganiach, dlatego też często bywa sadzony i uprawiany, jako roślina ozdobna. To krzew, dorastający do ok. 10 m. Na wiosnę pokrywają go żółte baldachy kwiatów, na jesieni drobne, czerwone owoce, cierpkie i kwaśne w smaku.

 

 

Zastosowanie derenia:

• walka z anemią i objawami niedokrwistości
• sucha skóra, wypadające włosy, bóle głowy, bezsenność
• problemy żołądkowe i trawienne
• migrena
• przeziębienia
• wzmocnienie organizmu

Właściwości derenia udokumentowane naukowo:

Owoce derenia są bogatym źródłem żelaza. Pomagają uzupełniać jego niedobory w organizmie i stają się sprzymierzeńcem w walce z anemią. Skutecznie zwalczają przykre objawy niedokrwistości – bladość i suchość skóry, wypadające włosy, bóle głowy, bezsenność, zajady. Dzięki zawartości kwasów organicznych i fitoncydów, dereń wykazuje właściwości antyseptyczne i ściągające, działa wspomagająco na układ trawienny. Garbniki zawarte w owocach, działają zapierająco, dlatego warto stosować go przy biegunkach. Składniki bioaktywne owoców derenia regulują pracę układu trawiennego i przyspieszają przemianę materii.

Dereń w medycynie ludowej:

Medycyna ludowa wykorzystuje owoce derenia przede wszystkim do walki z anemią. Stosowano je również przy problemach ze strony żołądka i układu trawiennego. Z owoców derenia sporządzano nalewki, a także różnego rodzaju przetwory –  dżemy i konfitury (szczególnie lubiane w Persji i Bizancjum). Znana dereniówka wykorzystywana była jako środek do walki z przeziębieniami, a stosowana w formie okładów na czoło, pomagała zwalczać dokuczliwą migrenę.

Napar zdrowotny z owoców derenia:

1-2 łyżeczki owoców zalać szklanką gorącej wody, odstawić pod przykryciem na kwadrans. Pić 2-3 szklanki dziennie.

Przeciwskazania:

Dereń nie powinien być spożywany przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

Surica. Starosłowiański naturalnie fermentowany napój

 

Surica to tradycyjny słowiański napój fermentowany z ziół i owoców rosnących na łąkach, polach i w lasach.
Ma on wiele nazw – surja to znaczy słońce, słoneczny miód, eliksir pocałowany słońcem. Nasi przodkowie wierzyli w moc słońca i w to, że napełni ono swoją mocą miodowe napitki, syropy na miodzie i da im moc. W słowiańskiej mitologii Surica to bogini słońca, radości, światła i miłości.
Niektórzy twierdzą, że nazwa surja pochodzi od imienia boga Kwasury, którego bogini Łada nauczyła przyrządzać napój z ziół zalewanych wodą z miodem i wystawianych na słońce. Na wielu terenach do dzisiaj jest to bardzo popularny napój. Przyrządza się go ze względu na jego zdrowotne właściwości oraz zdolność do gaszenia pragnienia w upalne dni. Swoje prozdrowotne zalety surica zawdzięcza składnikom. Robi się ją bowiem z roślin: liści, ziół, kwiatów – właściwie wszystkich darów, jakie może zaoferować nam ogród, las i łąka. Taki napój to bomba witamin i składników odżywczych, za którą organizm będzie nam wdzięczny.


Jak zrobić suricę?

To bogactwo witamin, enzymów i naturalny probiotyk.
Nie ma jednej receptury. Owoce i zioła wybieramy intuicyjnie słuchając własnych potrzeb. Do słoja dodajemy to co nam w duszy gra i co spotkamy na spacerze na łące i w lesie, albo w ogrodzie. Unikajmy jedynie piołunu, który sprawi, że nasza surica będzie miała gorzki smak.

 

 

Moja surica z tego, co znalazłam w ogrodzie:
owoce borówki amerykańskiej
liście malin
liście porzeczki
liście poziomki
gałązki bazylii
szałwia
tymianek
mięta
kwiaty lawendy i hibiskusa

Jak przygotować suricę?
1 wyparzony słój – ok. 3 litrowy
100-150 g naturalnego miodu – u mnie wielokwiatowy
przegotowana i ostudzona woda
kwiaty, owoce i zioła

 

 

Wybrane zioła, kwiaty, liście i owoce wkładamy do dużego słoja do 1/3 wysokości. Wodę mieszamy z miodem i
zalewamy zawartość słoja. Wody wlewamy do około 4/5 wysokości słoja. Należy zostawić trochę wolnego miejsca, ponieważ wsad będzie się unosił i wypływał podczas fermentacji.
Mieszamy zawartość słoja i przykrywamy lnianą ściereczką – u mnie pokrywka szklana. Słój wystawiamy na słońce na trzy dni. Najlepiej na zewnątrz na taras, balkon lub parapet.
Raz dziennie mieszamy napój czystą wyparzoną łyżką i zatapiamy wypływające zioła i kwiaty.
Po trzech dobach napój nadaje się do picia. Można dodaż kostki lodu. Pijmy na zdrowie!