Pierś kurczaka w winnym sosie kurkowym

 

Soczysta i aromatyczna pierś z najwyższej jakości mięsa kurczaka w winnym sosie kurkowym. Propozycja na rodzinny obiad, spotkanie w gronie Przyjaciół lub wyjątkową kolację we dwoje.
Wspaniałe smaki i świadomość naturalnych składników.

 

 

Pierś z kurczaka pastwiskowego ( wolny wybieg)
1 łyżka włoskiej przyprawy – suszona natka plus płatki chili
2 -3 gałązki tymianku
1 łyżka oliwy EV
2 łyżki masła
1 cebula
2 ząbki czosnku
200 g kurek
1 kieliszek różowego wytrawnego wina ( lub białego)
200 ml śmietany 30 %
sól i pieprz

Oczyść kurki. Posiekaj cebulę i czosnek. Piersi umyj, osusz i natrzyj przyprawą. Na patelnię wlej 1 łyżkę oliwy i 1 masła. Rozgrzej i połóż kurczaka, dodaj gałązkę tymianku. Smaż na złoto z obu stron i zdejmij z patelni na talerz.
Na patelnię włóż posiekaną cebulę, smaż aż zmięknie i dodaj kurki. Mieszaj i smaż, aż odparuje cały płyn. Teraz połóż kurczaka, dodaj czosnek i pozostałe masło. Wlej wino i dopraw solą i pieprzem. Gotuj 5 minut i wlej śmietanę. Ustaw płytę na mały ogień i gotuj, aż sos się zredukuje. Przewróć piersi na drugą stronę. Dodaj resztę tymianku. Podawaj z makaronem lub puree ziemniaczanym. Posyp danie solą i pieprzem.

 

 

Danie przygotowałam z doskonałej jakości kurczaka Pastwiskowego.
Kurczak Pastwiskowy to forma hodowli drobiu, która skupia się na dobrostanie ptaków i jakości mięsa. W przeciwieństwie do hodowli konwencjonalnej, gdzie kurczaki są trzymane w zamkniętych pomieszczeniach, kurczaki pastwiskowe swobodnie chodzą na otwartych pastwiskach, co ma znaczenie dla ich zdrowszego życia, lepszy rozwój mięśni i kości.
Dieta kurczaków pastwiskowych opiera się na naturalnych źródłach – robaki i rośliny, co wpływa na unikalny smak i wartość odżywczą mięsa.
W gospodarstwie kurczaki są dokarmiane polskim czosnkiem, który wzmacnia ich odporność, a także otrzymują siedmiodniowy jęczmień i pokrzywę. Wzbogaca to znaczni ich dietę.
Chów kurczaka pastwiskowego wspiera dobrostan zwierząt i korzyść dla jakości mięsa – jest bardziej intensywne w smaku, ma lepszą konsystencję, mniej tłuszczu i więcej składników odżywczych.
Mobilne kurniki, popularne w hodowli kurczaków pastwiskowych, zapewniają ptakom swobodę poruszania się oraz dostęp do świeżych traw i ziół, co wzbogaca ich dietę.
Więcej informacji na temat metod hodowli, historii gospodarstwa oraz zakupu świeżych kurczaków pastwiskowych znajdziesz na stronie Kurczak Pastwiskowy
Kurczak pastwiskowy to świadomy wybór, który łączy smak, zdrowie i świadome podejście do żywności, ma pozytywny wpływ na naszą dietę i nasze otoczenie.

*wpis powstał w ramach współpracy z gospodarstwem Kurczak Pastwiskowy

Parmigiana di melanzane. Włoska zapiekanka z bakłażanów w sosie pomidorowym

 

Parmigiana di melanzane prawdopodobnie pochodzi z południa Włoch. Przypisują ją sobie mieszkańcy okolic Parmy, Sycylii i Neapolu. Z tą pierwszą ma wiązać ją nazwa. Historycy kulinarni jednak są podzieleni, bowiem może to być wyłącznie konotacja z serem używanym do przygotowania dania, czyli parmezanem, który pochodzi z Parmy.
Inni wskazują natomiast, że parmezan nie był tak istotnym elementem zapiekanki z bakłażanów, by od niego powstała nazwa dania. Z kolei według Pino Correntiego ( właściciela sycylijskiej restauracji) słowo parmigiana pochodzi od sycylijskiego słowa damigiana, które oznacza wiklinowy rękaw używany zarówno do podawania butelek wina, jak również do gorących zapiekanek.
Trzeba jednak zauważyć, że pierwszym rejonem Włoch, w którym pojawił się bakłażan była właśnie Sycylia i dlatego teoria, że właśnie tam stworzono oryginalny przepis, jest najbardziej prawdopodobna.

Parmigiana di melanzane jest bardzo prosta. Składa się z bakłażana smażonego na patelni na oliwie, którego poszczególne warstwy przekładane są bogatym w smaku sosem pomidorowym oraz serem. W jego niektórych wersjach bakłażany są maczane najpierw w jajku i mące, a dopiero później smażone. Jeszcze inne wariacje pozwalają na użycie mozzarelli zamiast parmezanu. Albo wykorzystuje się oba sery.
W Neapolu danie czasami przygotowywane jest z cukinii albo karczochów. W Anglii z kolei do tej wegetariańskiej potrawy dodaje się wieprzowinę lub kurczaka z sosem beszamelowym, a w Argentynie cielęcinę, kurczaka i… frytki.

 

 

2 duże bakłażany
700 – 800 ml sosu pomidorowego
oliwa EV
1 cebula
2 ząbki czosnku
listki oregano
200 g Parmigiano Reggiano
2 mozzarelle
świeże liście bazylii
sól
pieprz

Bakłażany pokrój w podłużne plastry, cienkie. Odrzuć końcówkę z ogonkiem.
Posyp je solą i zostaw na 15 minut, by puściły wodę. Osusz za pomocą papierowych ręczników.
Bakłażany smaż na oliwie przez około 2 minuty z każdej strony, na dość sporym ogniu, aby się zrumieniły. Odłóż na talerz.
Obierz cebulę i czosnek. Cebulę pokrój w kostkę. Do garnka wlej 2 łyżki oliwy i zeszklij cebulę, wyciśnij ząbki czosnku. Wlej passatę, dodaj 2 łyżeczki soli, 1 pieprzu i oregano. Gotuj sos przez 15 minut.
Piekarnik nagrzej do 180 st. C.
Mozzarelle pokrój na plastry. Zetrzyj parmezan. Do naczynia do zapiekania wlej chochlę sosu i połóż warstwę plastrów bakłażana. Połóż plastry mozzarelli. Polej sosem. W ten sposób ułóż kolejne warstwy. Na koniec pokryj całość sosem i rozłóż starty parmezan. Piecz aż sos zacznie bulgotać, a ser się stopi – 30 – 40 minut.
Przed podaniem pokrój na porcje i udekoruj bazylią.