Kategoria: Kącik Zielarski

Aïoli – prowansalski sos z czosnkiem niedźwiedzim

Amber14 komentarzy do Aïoli – prowansalski sos z czosnkiem niedźwiedzim

 

Aïoli to absolutnie pyszny i prosty sos. Pochodzi z Prowansji, gdzie nazywany jest beurre de Provence – masło Prowansji. W najbardziej klasycznej wersji przygotowuje się go tylko z oliwy, czosnku i soli.
Czosnkowy sos znali już Rzymianie. O sosie nazywanym aleatum, pisał tuż po narodzinach Chrystusa rzymski historyk Pliniusz Pierwszy. Dlatego swoje wersje sosu przyrządzają do dziś włoskie mammy. Sos z czosnku i oliwy zjemy na Sycylii i w Kalabrii.
Wersja z Malty to sos czosnkowy podawany w towarzystwie pomidorów i lokalnych krakersów. No i mamy jeszcze recepturę hiszpańską i spór Hiszpanów z Francuzami, do kogo należy sos aioli.

Tradycyjny Le Grand Aïoli w kuchni prowansalskiej to pyszny letni posiłek z sosem aioli w roli głównej. W porze lunchu sos aioli podaje się z sezonowymi warzywami. Na przykład z chrupiącymi liśćmi sałaty, gotowanymi ziemniakami, blanszowaną fasolką szparagową, plasterkami ogórków, pomidorkami koktajlowymi i rzodkiewkami, które macza się w sosie.
Wszystkie te wersje łączy zdecydowany smak i puszysta, kremowa konsystencja i fakt, że aioli jest uwielbiany w całej południowej Europie i na całym świecie.

Sos Aïoli można jeść ze wszystkim. Świetnie pasuje do szaszłyków z krewetek, pieczonych ryb czy jajek na twardo. Pamiętaj, aby mieć pod ręką dużo zimnego różowego wina, aby popić tę ucztę!
Aïoli to także doskonałe smarowidło kanapkowe. Jego czosnkowy akcent smakuje równie dobrze na kanapce na zimno, jak i na burgerze z łososiem.
Aby uzyskać najbardziej soczystego pieczonego kurczaka, posmaruj go przed pieczeniem Aïoli. Tłuszcz zawarty w aioli zatrzymuje wilgoć w kurczaku. Rezultatem jest niezwykle delikatny, czosnkowy ptak z niesamowicie chrupiącą skórką.

 

 

Aïoli z czosnkiem niedźwiedzim
1 garść liści czosnku niedźwiedziego
1 żółtko
1 łyżeczka soli
oliwa EV
1 łyżka soku z cytryny
1/4 łyżeczki kremowej musztardy Dijon

Umyj liście czosnku i wysusz je na papierowym ręczniku. Pokrój i włóż do kielicha blendera. Sparz jajko i oddziel żółtko od białka. Żółtko włóż do czosnku i wsyp sól. Zmiksuj. Teraz wlewaj małym strumieniem oliwę i miksuj po każdym dodaniu oliwy. Kiedy uzyskasz konsystencję gęstego sou, dodaj musztardę i połącz miksując. Wlej sok z cytryny i znowu zmiksuj.
Jeżeli sos się rozwarstwi, miksuj dalej dodając nieco oliwy. Aïoli przełóż do słoika i wstaw do lodówki.

* Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej. Sos może się rozwarstwiać także wtedy, kiedy temperatura otoczenia jest wysoka.

Polecam Aïoli z pieczonymi ziemniakami.

Ivan czaj. Najlepsza naturalna herbata

Amber16 komentarzy do Ivan czaj. Najlepsza naturalna herbata

 

Herbata kojarzy nam się najczęściej z Azją. Z tego regionu bowiem docierają do nas liście herbaty.
Ale jeszcze jeszcze w XIX wieku bardzo popularna była rosyjska herbata. Pierwsze wytwórnie herbaty rosyjskiej powstały w okolicach Petersburga. Jedną z najpopularniejszych rosyjskich herbat był koporski czaj, koporska herbata – nazwa pochodzi od miasteczka Koporie w okręgu petersburskim.
To herbata z fermentowanych lub suszonych liści i kwiatów wierzbówki kiprzycy była drugim towarem eksportowym carskiej Rosji, zaraz po rabarbarze, a przed konopiami, futrami i złotem.
Europejczycy kochali ten smak, woleli wierzbówkę kiprzycę od liści Camellia sinensis. Sukces rosyjskiej herbaty przeszkadzał plantatorom w Indiach, rozpuszczono więc plotkę o fałszowaniu produktu białą glinką, co miało być szkodliwe dla zdrowia. Była to nieprawda, ale zła sława rozprzestrzeniła się szybko i zakończyła rynkowy sukces herbaty z kiprzycy.
Obecnie jest bardzo trudno kupić tradycyjną rosyjską herbatę taką, jaką produkowano na masową skalę jeszcze 100 lat temu. Dlatego jeśli chcesz skosztować najlepszej herbaty świata, musisz sama ją zrobić lub kupić u zielarki.

 

 

 

Suszona herbata z wierzbówki kiprzycy
Liście i kwiaty susz na płótnie w przewiewnym i suchym, ale nie nasłonecznionym miejscu, rozłożone w jednej warstwie. Potem wsyp do wyparzonych słoików lub szczelnych pojemników i odstaw na 2 tygodnie. Napar będzie podobny kolorem do tradycyjnej zielonej herbaty.

Jak zrobić fermentowaną herbatę Ivan czaj?
Ten proces jest bardziej złożony, ale fascynujący. Liście wierzbówki kiprzycy rozłóż cienką warstwą, żeby podwiędły, kwiaty wysusz osobno.
Narusz strukturę tkanek liścia ręcznie je rolując lub ugniatając do momentu, aż puszczą sok i staną się wilgotne. Możesz też zmielić liście w maszynce do mięsa, najlepiej z dużymi otworami (ta technika jest szybsza).
Fermentacja ( utlenianie enzymatyczne) w domowych warunkach najlepiej przeprowadzić w szczelnych słoikach. Zrolowane lub rozdrobnione w maszynce liście umieść w słoikach, które wstaw do piekarnika nagrzanego do 50 st. C, na 4-12 godzin (tempo fermentacji zależy od grubości liści – jeśli liście zmieniły kolor na zielono-brunatny i pojawił się zapach, owocowy na przykład, to znak, że można przerwać proces utleniania).
Sfermentowane liście rozłóż cienką warstwą i wysusz w ciepłym, przewiewnym miejscu. Można suszyć je też w uchylonym piekarniku w temperaturze około 50 st. C, z włączonym wentylatorem lub termoobiegiem. Dodaj teraz wysuszone kwiaty i umieść w szczelnym pojemniku. Odstaw herbatę do tzw. suchej fermentacji na minimum miesiąc. Ivan czaj można pić od razu, ale pełnię smaku rozwija po upływie co najmniej miesiąca.

Jak parzyć rosyjską herbatę?
W imbryku lub dzbanku, odmierzając 1 łyżeczkę suszu na osobę. Nie zalewaj jej wrzątkiem, tylko wodą w temperaturze 80 – 90 st. C. Najlepsza dla wydobycia smaku i aromatu naparu jest miękka woda ( filtrowana ).

 


foto gettyimages.com

Korzyści zdrowotne herbaty z wierzbówki kiprzycy
Wskazaniem do picia są choroby skórne – łuszczyca, trądzik, wypryski, dermatozy, pokrzywka, łojotok, łojotokowe zapalenie skóry, figówka, ropne zapalenie mieszków włosowych, łupież tłusty, dermatoza okołoustna. Także schorzenia autoimmunologiczne układowe, przerost i stan zapalny gruczołu krokowego, kamica moczowa, stany zapalne układu moczowego i płciowego u kobiet i mężczyzn, hirsutyzm i inne choroby spowodowane nadmiarem androgenów, zaburzenia miesiączkowania, upławy, bóle i zawroty głowy, nerwobóle, bezsenność, moczenie nocne, wyczerpanie nerwowe, trudno gojące się rany, choroby alergiczne, łysienie androgenne.

 

 

Napar z wierzbówki kiprzycy przygotowałam z wody gotowanej w czajniku elektrycznym Kohersen® Modern Matt .
Czajnik Kohersen® Modern Matt został wykonany  ze stali nierdzewnej. Na uchwycie i pokrywie zlokalizowane są Strefy Cool Touch. Jest wyposażony w moduł 2-stopniowego otwierania pokrywy. Posiada 2 wymienne filtry antywapienne. Pojemność użytkowa wynosi 1,7 l, czyli 10 filiżanek.
Czajnik elektryczny Kohersen® ma funkcjonalny design Kolekcji Modern Matt, bezpieczeństwo użytkowania i jest wykonany z wysokiej jakości materiałów. Doskonale odnajdzie się w każdej kuchni.