Kuchnia Meksyku bardzo mnie pociąga.
Lubię zatracić się w tych ostrościach, świeżych warzywach, tortillach i pikantnych deserach.
Niestety ,jak mawia Marisa, moja nauczycielka hiszpańskiego, w Warszawie meksykańskiej kuchni brak.
Istnieje tylko jej naśladownictwo i kuchnia tex-mex.
Podobnie jest z innymi narodowymi kuchniami, które przygotowuje się ,pod’ smaki obcokrajowców.
Sięgnęłam więc po informacje u źródła.
Z ciekawością przeczytałam książkę Susany Osorio-Mrożek Meksyk od kuchni od Azteków do Adelity.
Bardzo polecam.
Nie będę tu recenzować książki, bo nie taki jest zamysł tego wpisu.
Przytoczę jedynie fragment wstępu do książki:
Ta książka to Historia Kuchni Meksykańskiej. Skierowana jest zarówno do miłośników dobrego jedzenia, jak i do wszystkich zainteresowanych historią obyczajowości. Jej założeniem jest opowiedzenie o tym, co jemy, my Meksykanie; jak i od kiedy to robimy. A także o tym, co działo się na meksykańskiej ulicy i na świecie w czasie, gdy ludzie zasiadali do stołu, albo …pościli.(…)
Sos z pomidorów i chili (salsa fresca) to podstawowy sos w Meksyku.
Od niego wszystko się zaczyna.
Pojawia się na meksykańskim stole zawsze.
Jak pisze Autorka książki (…) sos podajemy do stołu, gdzie wszyscy mogą po niego sięgać według upodobań.
Na jego bazie powstają najróżniejsze odmiany z pieczonymi lub grillowanymi warzywami.
Robię go tylko wtedy, jeżeli mam pomidory, które smakują pomidorami.
Salsa fresca
2 duże ,bardzo dojrzałe pomidory ( użyłam cztery owalne z Sycylii)
pół ząbka czosnku
średnia czerwona cebula
papryka jalapeno
pęczek świeżej kolendry
sól
plasterki limonki marynowanej w oliwie z chili – tu przepis
Pokroić pomidory, czosnek, cebulę i chili.
Posiekać kolendrę.
Wymieszać wszystkie składniki.
Tortille kukurydziane
przygotowuje się ze specjalnej mąki kukurydzianej nixtamal.
Można ją kupić w sklepach z artykułami kuchni świata.
Tortille pszenne natomiast pochodzą z północnego Meksyku.
Za pośrednictwem Stanów Zjednoczonych zyskały popularność w kuchni tex-mex na całym świecie.
4 szklanki mąki nixtamal
1 filiżanka tłuszczu roślinnego
3 łyżeczki soli
7/8 szklanki wody
Przesiewamy mąkę z odrobiną soli. Dodajemy rozmiękczony tłuszcz i mieszamy delikatnie palcami, następnie dodajemy gorącą wodę i wyrabiamy ciasto tak długo, aż nie klei się ani do rąk, ani do miski.
Przykrywamy naczynie lnianą ściereczką i odstawiamy na 15 minut.
Następnie formujemy kulki, które rozwałkowujemy na placki i pieczemy na gorącej płycie.
Ważne jest, by maksymalnie odwracać tortille trzy razy, inaczej staną się twarde.
Upieczone tortille przekładamy do koszyka i przykrywamy dużą serwetką.
Trzeba uważać, by były starannie przykryte, aby nie wystygły i nie stwardniały. ( Tortille przycinam zaraz po zrobieniu specjalną obręczą, aby były równe).
* przepis na tortille z książki S.Osario-Mrożek, jest moim połączeniem przepisów na tortille kukurydziane i pszenne
Tortille z chorizo, jajkiem i salsa fresca
tortille kukurydziane
100 g chorizo meksykańskiego
dojrzałe awokado
salsa fresca
wiejskie jajo
limonki
kolendra
Chorizo pokroiłam na kawałki i podsmażyłam na gorącej patelni. Odłożyłam.
Awokado obrałam, skropiłam sokiem z limonki i pokroiłam w paski.
Na patelni po smażeniu chorizo usmażyłam jajko.
Na tortille wyłożyłam chorizo, jajko, paski awokado i salsa fresca.
Dodałam liście kolendry.
Podałam z limonką.
Awokado pieczone z jajkiem, chorizo i salsa fresca
dojrzałe awokado
podsamażone chorizo (jak w przepisie wyżej)
wiejskie jajo
sok z limonki
salsa fresca
Piekarnik nagrzałam do 200 st.C.
Awokado przepołowiłam, wyjęłam pestkę i skropiłam sokiem z limonki.
Ułożyłam na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia.
Wbiłam ostrożnie jajko do wgłębienia po pestce i wstawiłam do piekarnika do momentu aż jajko się zapiecze.
Po wyjęciu udekorowałam smażonym chorizo i salsą fresca.
Gustavo mówił to samo, chwalił meksykańskie mole przygotowywane przez kobiety w ogromnych moździerzach, a ja sobie wyobrażałam symfonię uwalnianych w tym czasie aromatów, opowiadał o tej niezwykłej mące na tortille i o jedzonych jak czipsy świerszczach. Często gadaliśmy o kuchni, wtedy bariera językowa zdawała się nie istnieć. Niepokoiła mnie tylko w tych jego opowieściach nielubiana przeze mnie ‘cilantro’, która stanowi o smaku większości meksykańskich dań… Powiem Ci jednak Amber, że jak widzę Twoje dania, mam ochotę spróbować polubić kolendrę raz jeszcze, bardzo pyszne te Twoje foty!
Aga,
bez moździerza w Meksyku jak bez ręki.
A bez kolendry meksykańska kuchnia nie istnieje.
Zresztą nie tylko.
Czas ją polubić.
Dziękuję!
..obtoczyłam nią grillowane krewetki – było przyjemniej niż zwykle 🙂 jest postęp!
Aga,
cieszę się,że poznajesz smak kolendry ,krok po kroku”.
To jedno z bardziej uniwersalnych ziół.
Smacznego!
takich domowych , kukurydzianych n100% tortilli to zazdroszczę
Alu,
mogę kupić mąkę i Ci wysłać.
Pozdrowienia.
Z całego menu biorę tortille i awokado z jajkiem, jalapeno i kolendrę zostawiam dla innych smakoszy :))
bardzo ciekawi mnie ta książka!
Jswm,
bez chili i kolendry nie ma meksykańskiej kuchni.
A z jajkiem też ją podałam.
Smacznego!
Książka bardzo ciekawa.
Poproszę taki zestaw, a książka koniecznie do przeczytania 😉 Pozdrawiam
Kamila,
bardzo proszę!
Książkę polecam.
Naprawdę warto ją przeczytać.
Przeważnie smaki potraw są najlepsze podawane w ich ojczyznach:-)
Ale mi narobiłaś smaku:-) Pyszn auczta:-)
Marzena,
święta racja.
W domu potrawy innych narodów już tak mi nie smakują,jak tam,daleko.
Nie ten klimat,nie takie składniki.
Nie wybrzydzam 🙂 Zjadłabym wszystko z wielką ciekawością i apetytem ! Rozmarzyłam się nad Twoim menu 🙂
Łucjo,
super!
Pisząc wciąż,że czegoś się nie lubi,wcale tego nie polubimy.
Trzeba po prostu samkować,aby oswoić się z jakimś składnikiem.
Zapraszam Cię.
Danie już na zdjeciach wygląda bardzo smacznie, co dopiero na żywo 🙂 A smak? Poezja 🙂
Dziękuję Ewo!
Pozdrawiam Cię.
Amber, Twoje przepisy idealnie trafiaja w moje kulinarne gusta! Zjadlabym tata tortille… A Meksyk i Aztekowie to moja wielka pasja… 🙂 Marze aby tam kiedys pojechac.
Sciskam mocno 🙂
P.S. Nie wiedzialam, ze uczysz sie hiszpanskiego 🙂
Majko,
jak bardzo się ciesze!
Zapraszam Cię na meksykańskie jedzenie.
Ja w Mwksyku nie byłam,niestety.
Widziałam go oczami mojego Połówka tylko…
Tak,uczę się hiszpańskiego, z przerwami.
Moją nauczycielką jest rodowita Meksykanka ~!
Usciski~!
mmm… jak zwykle pysznie:) kocham meksykańskie potrawy..
Marcela,
dziękuję!
Cieszę się,że kochasz tę kuchnię.
Kurcze… aż mi zabulbało w brzuchu. Pycha. A teraz sama idę coś uwarzyć na obiad. O!
Tofko,
polecam!
Smacznego Ci życzę.
Już na wstępie nie nadążam za smakami, to prawdziwa ich eksplozja, pysznie skomponowane, z historią kulinarną i lekturą, sugestywnie sfotografowane.
No cóż nic tylko jeść, na razie niestety oczami, ale jak uda mi się zrzucić to i owo, to dopiero
będzie się działo.
Bożenko,
cieszę się,że masz tyle zaparcia,żeby podołać ilości smaków.
Taka jest kuchnia Meksyku.
Porzuć dietę,to na nic.Uwierz mi.
Pozdrowienia!
Ależ smakowicie wygląda i jak ładnie podane! Skusiłabym się.:)
Pozdrawiam ciepło Aniu:*
Majanko,
zapraszam.
Meksykańskie jadło jest pyszne.
Wspaniała eksplozja smaków!
Kiedy idę do meksykańskiej knajpy, mam ochotę na coś autentycznego
i jestem rozczarowana, kiedy dostaję coś, o czym w Meksyku nikt nie słyszał.
Tak jest z każdą inną narodową kuchnią.
Zupełnie nie rozumiem tego dopasowywania smaków.
Magda,
dziękuję.
Ja też nie mogę pojąć idei ,psucia’ smaków kuchni narodowych.
Kiedy wróciłam z Malezji,przez dwa lata nie mogłam tknąć potraw tych kuchni na łonie ojczyzny.
Pozdrowienia!
Idę po awokado, przez Cibie ;):)
Anita,
super.
Smacznego!
Ze stwierdzeniem, że kuchni narodowych w Polsce nie ma niestety trzeba się zgodzić. To taka trochę imitacja, która jest tylko namiasteczką (bo nawet nie namiastką) tego, co znajdziemy, jak już się w Meksyku, czy gdziekolwiek indziej znajdziemy. Dlatego jeszcze chętniej wprosiłabym się do Ciebie na tę pyszną ucztę, bo to tak jakby się znaleźć w Meksyku a nie w restauracji meksykańskiej 🙂
Joannao,
smutne,że zgadzamy się w tej kwestii ze sobą…
Zapraszam na meksykańską ucztę zatem!
Pozdrowienia.
Ależ ona apetycznie wygląda! Zjadłabym, aż mi w brzuchu zaczęło burczeć 😉
Magda,
zapraszam!