Chłodnik rodzinny. Siła kulinarnej tradycji

Amber

 

W każdym wiosenno letnim sezonie mam takie ulubione dania, które muszę przygotować w swojej kuchni. Chociaż raz. Z tęsknoty, dla tradycji i potrzeby kubków smakowych. W pogoni za utraconymi  wspomnieniami z dzieciństwa, dla podtrzymania rodzinnego kulinarnego łańcucha …
Bardzo to złożone, bo w naszym rodzie trafiały się intrygujące gusta kulinarne. Często zadziwiało mnie łączenie niektórych smaków i składników. Trąci to o dziwactwo kulinarne, bo czyż można zrozumieć połączenie musztardy i dżemu malinowego na chałce z masłem? Albo smażonego dorsza z bananami? A wujcio Lucjan nadal jada rosół obowiązkowo pogryzając go chlebem z masłem…
Ktoś nie jada grzybów, kto inny pieczone kurczaki oddziela od skóry. Jest też wątek wegański…
Ale każdy uwielbia chłodnik! Taki nasz, od pokoleń przygotowywany na cielęcinie.
Kilka razy w letni czas pojawiał się gar chłodnika, którym zajadali się starsi i całkiem mali.
Nie pamiętam, czy wujcio Lucjan pogryzał go chlebem…, ale zaraz, chyba jednak tak!
Rozkosznie i błogo było chłodzić zmysły chłodnikiem w cieniu rozłożystej jabłoni…
Rodzinny chłodnik powtarzam nadal każdego wiosennego sezonu. Ten sam przepis, te same dodatki. Łańcuch rodzinnej tradycji.

 

 

Chłodnik rodzinny

1 pęczek młodych czerwonych buraków z liśćmi
1 pęczek młodej włoszczyzny
200 g żeberek cielęcych

3 szklanki wody
zsiadłe wiejskie mleko 1 litr
gęsta wiejska śmietana 1 szklanka
zielone ogórki 2
koper 1 pęczek
 szczypiorek 1 pęczek
jaja wiejskie 4
sól i pieprz do smaku
Mięso i włoszczyznę dokładnie myjemy, zalewamy wodą i gotujemy wywar. Zbieramy tłuszcz, dodajemy sól i przecedzamy przez sito. Buraki myjemy i razem z łodygami kroimy na kawałki. Wkładamy do bulionu i gotujemy na małym ogniu 10 minut. Odstawiamy do ostygnięcia. Ogórki obieramy ze skóry i kroimy w kostkę. Zostawiamy na sitku, aby odciekł sok. Jaja gotujemy 8 minut i zostawiamy do ostygnięcia w zimnej wodzie. Koper i szczypiorek siekamy. Mięso kroimy na małe kawałki.
Bulion łączymy z mlekiem i śmietaną. Doprawiamy solą i pieprzem. Dodajemy mięso, ogórki, koper i szczypiorek. Schładzamy w lodówce. Jaja obieramy i kroimy na ćwiartki. Podajemy z chłodnikiem.
Print Friendly, PDF & EmailDrukuj przepis (możliwość drukowania bez zdjęć)

12 thoughts on “Chłodnik rodzinny. Siła kulinarnej tradycji”

  1. Martyna
    11 maja 2018 at 09:55 Odpowiedz

    Och! Ale pysznie 🙂 Sama nigdy nie robiłam, ale czasem uda mi się gdzieś taki pyszniasty dorwać, super

  2. Małgorzata Kijowska
    11 maja 2018 at 10:03 Odpowiedz

    Rozmarzyłam się…
    Chłodniki muszą być w sezonie letnim. Takiego na mięsie nie robiłam, ale wydaje się być bardzo kuszący 🙂

    • Post Author Amber
      11 maja 2018 at 10:33 Odpowiedz

      Małgorzata,
      to nasz rodzinny chłodnik, obowiązkowo na cielęcinie.
      Często robię też bez mięsa.

  3. Dorota
    11 maja 2018 at 18:26 Odpowiedz

    Jeśli jadałam chłodniki, to takie bezmięsne. Twoja rodzinna receptura jest bardzo intrygująca. Chętnie z niej skorzystam:)

  4. Ewa
    12 maja 2018 at 09:50 Odpowiedz

    Z rodzinnych, tradycyjnych przepisów każde danie wychodzi najlepiej. Ten chłodnik jest tego potwierdzeniem 🙂

  5. Kamila
    13 maja 2018 at 21:12 Odpowiedz

    Uwielbiam chłodniki szczególnie z historią w tle 🙂
    Pyszności!!!

  6. Pati
    14 maja 2018 at 13:19 Odpowiedz

    Pięknie podany!
    U mnie tradycji chłodników nie było, ale muszę zrobić próbę na dzieciach 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *